De Supermoeder

We kennen er allemaal wel een. Ze is lid van de ouderraad, knutselt met de kinderen, doet de was, rent de halve marathon, bakt een quiche en heeft een intelligente mening over de opwarming van de aarde. Daarnaast heeft ze nog een topfunctie bij een of andere multinational en haar haar zit altijd goed. Jij staat ondertussen de gymspullen van vorige week uit een stinkende gymtas te pulken en vraagt je af: Hoe doet ze dat toch?

Het antwoord is: niet. Er is geen werkende moeder die ook nog een huishouden draaiende probeert te houden, die niet minimaal 1 keer pag dag gillend gek dreigt te worden. Sterker nog: hoe perfecter het lijkt, hoe zwaarder ze het waarschijnlijk heeft om al die ballen ogenschijnlijk moeiteloos in de lucht te houden.

Veel moeders zijn bizar streng voor zichzelf. Ze willen en moeten van alles. Door de ontelbare keuzemogelijkheden die vrouwen tegenwoordig hebben, is het lastig om tegen dingen ‘nee’ te zeggen. We moeten slank zijn, een baan hebben, een goede moeder zijn, op de hoogte zijn van de actualiteiten, een mening hebben, een relatie spannend houden en ook nog ‘iets leuks doen’ met vriendinnen. Het voelt alsof we altijd in een spagaat zitten tussen werk en gezin.

Maar we mogen niet klagen en dus doen we alles met een grote glimlach. “Nee joh, gaat hartstikke goed! Beetje moe.” zegt de moeder op het schoolplein terwijl ze stiekem een blik op haar horloge werpt en ziet dat ze nooit meer op tijd gaat komen op haar werk en niet weet welk excuus ze nu weer moet bedenken. Geen moeder die niet ooit ‘s avonds in huilen is uitgebarsten, omdat ze even niet meer weet hoe ze het allemaal gaat bolwerken.

Alle opties die vrouwen tegenwoordig hebben zijn resultaten van een hard bevochten emanciestrijd. Niet iets om over te klagen dus. Maar we hebben de neiging om in plaats van een paar opties te kiezen, ALLE opties te kiezen. Dat kan niet anders dan stress opleveren maar een vreemdsoortig gevoel van schaamte weerhoudt veel moeders ervan om ook maar 1 bal te laten vallen.

Wat zou het leven makkelijker worden als we eens, in plaats van opsommen wat we allemaal hebben gedaan en nog moeten doen, trots verkondigen wat we gisteren NIET hebben gedaan. Ideetje voor het schoolplein morgen? “Ik heb gisteren de was NIET opgevouwen!” en dan allemaal klappen en juichen.